Internetgebruikers komen tijdens het surfen op internet veel verschillende bronnen van afbeeldingen, audio en video tegen. Ze hebben allemaal een auteursrechtlicentie en hoewel we allemaal weten wat auteursrecht is, kunnen slechts een handvol mensen het echt definiëren. Dit gebeurt omdat auteursrecht veel verschillende licenties heeft, die specifieke maar onduidelijke termen en effecten hebben. Laten we in een aantal duiken.

Wie "eigenaar" is van het auteursrecht

Wanneer een persoon iets maakt, laten we zeggen een foto, bezit de auteur het copyright van die afbeelding. Dit betekent dat de auteur bepaalt wie (en hoe) die foto mag gebruiken. Laten we zeggen dat de auteur zijn foto op een bepaalde manier wil verspreiden, hij kan dit doen door een van de verschillende beschikbare licenties te kiezen. Alles dat auteursrechtelijk beschermd is, kan "intellectueel eigendom" worden genoemd.

Sommige mensen denken dat wel, maar als je een stuk van je werk (een foto, om hetzelfde voorbeeld te gebruiken) verkoopt, behoud je nog steeds alle auteursrechten - tenzij anders aangegeven in een contract. Een belangrijke regel om in gedachten te houden is dat het auteursrecht altijd van jou is, tenzij je ervoor kiest het weg te geven.

De auteursrechtwet kent verschillen van land tot land, maar is over het algemeen vergelijkbaar en er zijn enkele internationale overeenkomsten zoals de Berner Conventie voor de bescherming van werken van letterkunde en kunst. Deze conventie, anders dan het vaststellen van basisregels over auteursrecht, stelt dat landen het auteursrecht van andere landen moeten erkennen en tegelijkertijd de rechten moeten uitbreiden die aan hun burgers worden gegeven voor buitenlands werk. 167 landen hebben het tot dusver onderschreven.

"Fair Use" en "Public Domain"

Beide termen vertegenwoordigen uitzonderingen op de rechten van de persoon die het auteursrecht bezit. Redelijk gebruik, dat in sommige landen zoals het VK en de VS wordt gebruikt, houdt verband met specifieke situaties waarin het gebruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal een "wettelijk recht" is. Voorbeelden van redelijk gebruik zijn zoekmachines, onderwijs, kritiek enzovoort.

Publiek domein verwijst naar werken waarbij auteursrechten vervallen zijn, verbeurd zijn verklaard of niet van toepassing zijn. Het auteursrecht duurt niet eeuwig (met een paar uitzonderingen) - in feite eindigt het meestal ongeveer 50 tot 70 jaar na het overlijden van de auteur. Ook zijn auteursrechten niet verplicht, omdat de auteur ze kan verspelen. Werken onder het publieke domein zijn gratis te gebruiken, kopiëren en wijzigen (zelfs commercieel). Voorbeelden van werken onder publiek domein zijn de muziekstukken van Beethoven, de geschriften van Shakespeare of alle formules die zijn ontwikkeld door Sir Isaac Newton.

Creative Commons

Creative Commons (CC) is in 2001 opgericht door Lawrence Lessig en is een non-profitorganisatie die verschillende licenties heeft gecreëerd die eenvoudig genoeg zijn om te begrijpen, met name gericht op online creatief werk. Het heeft 6 licenties beschikbaar, die feiten bepalen, zoals of het werk beschikbaar is voor commercieel gebruik, als het onder andere kan worden gewijzigd. Ze werken allemaal onder de premisse van "sommige gereserveerde rechten".

Samengevat hebben die zes licenties de volgende effecten:

  • CC Attribution : het is de basis CC-licentie en maakt alle kopiëren, wijzigen en distribueren, zelfs commercieel, mogelijk zolang de auteur wordt gecrediteerd.
  • CC Attribution-ShareAlike : gelijk aan CC Attribution, maar forceert dat het afgeleide werk op dezelfde manier wordt gelicentieerd.
  • CC Attribution-NoDerivs : staat kopiëren en herdistributie toe, mits de toeschrijving wordt gegeven, maar modificatie niet mogelijk is.
  • CC Attribution-NonCommercial : aangezien de auteur is gecrediteerd, is alles toegestaan ​​behalve voor commerciële doeleinden.
  • CC Attribution-NonCommercial-ShareAlike : hetzelfde als de vorige licentie, hoewel het afgeleide werk onder dezelfde licentie moet worden geplaatst.
  • CC Attribution-NonCommercial-NoDerivs : het werk kan vrij worden gekopieerd, zolang het niet wordt gewijzigd en voor commerciële doeleinden wordt gebruikt.

Softwarelicenties

Code wordt vaak gezien als iets zinloos en niet waardevol, maar als het na een bepaald punt in een vorm van iets bruikbaars wordt ontwikkeld, krijgt het wel waarde, dus het moet worden gedistribueerd met de juiste licenties om de rechten van de ontwikkelaar te beschermen. Op sommige plaatsen, zoals de VS, wordt software niet alleen beschermd door auteursrechtlicenties, maar ook door octrooien. Een octrooi verschilt van het auteursrecht, omdat het eerste wordt verleend en het tweede een automatisch recht.

Softwarelicenties verwijzen naar het gebruik van de programmeercode en omvatten gewoonlijk drie punten: hoe het werk en hypothetische wijzigingen kunnen worden gedistribueerd, of het afgeleide werk als open source moet worden gedistribueerd en welke auteursrecht- of andere kennisgevingen bij de distributie moeten worden geïmplementeerd.

Enkele van de meest populaire licenties zijn:

  • MIT : een van de meest open licenties, omdat het in feite het werk onder het publieke domein plaatst. Er zijn geen beperkingen of beperkingen, behalve dat de volledige copyrightkennisgeving, die geen garantie of aansprakelijkheid bevat, wordt opgenomen.
  • BSD : vergelijkbaar met de MIT-licentie, met uitzondering van het feit dat er een clausule is waarin staat dat de goedkeuring van een afgeleid werk niet kan worden aangebracht op de naam van de oorspronkelijke eigenaar van het auteursrecht.
  • Apache : lijkt ook op de bovenstaande licenties, maar met een paar wijzigingen. Het dwingt alle originele auteursrechten, handelsmerkmeldingen en toeschrijvingen te behouden, en eist ook de toevoeging van een wijzigingskennisgeving voor elke werkwijziging. Dit alles zou met de werken moeten worden geleverd in een tekstbestand en in de broncode of documentatie.
  • GNU General Public License : gemaakt door Richard Stallman (hierboven afgebeeld), stelt dat gratis software kan worden gebruikt, gewijzigd en gedeeld op een gratis basis, en dat deze gratis blijft ondanks de manier waarop de software wordt verspreid - dit staat bekend als "copyleft" . De General Public License (GPL) verplicht dat al het werk dat onder deze Licentie valt onder dezelfde licentie moet blijven en hoewel GPL-code kan worden verkocht, is het niet mogelijk om propriëtaire software hiervan af te leiden.

Laatste gedachten

Zoals je gemakkelijk kunt begrijpen, is de wereld van het auteursrecht en zijn licenties en wetten niets dan gecompliceerd, met veel namen en voorwaarden om te onthouden. Als je je werk wilt registreren voor specifiek auteursrecht, moet je zeker zoveel mogelijk over dit onderwerp lezen of, beter nog, juridisch advies inwinnen. Beter veilig dan verdriet, toch?