Op 5 april 2017 heeft Canonical, het in het VK gevestigde bedrijf dat Ubuntu ontwikkelt, aangekondigd dat het van de focus van convergentie op verschillende platforms wil afwijken ten gunste van een cloud- en IoT-centrale aanpak. Binnen die aankondiging hebben ze ook iets meer controversieel gezegd: ze verlaten de Unity-desktop ten gunste van GNOME voor de 18.04-iteratie van de Linux-distributie.

Voor degenen die andere bureaubladomgevingen gebruiken, zoals XFCE, LXDE en MATE, is dit in feite een "bleh" beproeving. De onrust komt voor degenen die zijn gefokt onder de Unity-banner, zowel met als zonder eerdere ervaring met het gebruik van de GNOME-omgeving. Wat betekent dit voor de langetermijnstrategie van Canonical en hoe werkt dit voor Ubuntu's comfortabele positie als een van de meest populaire Linux-distributies?

Waarom Canonical eenheid verlaat

Ik was aanwezig bij de conferentie Techsylvania 2016 in Cluj-Napoca toen Mike Shuttleworth kwam vertellen over opwindende nieuwe concepten die de richting zouden bepalen waarin Ubuntu de volgende ontwikkelingsstadia zou overnemen. Op dat moment sprak hij met enthousiasme over de toekomst van ingebedde apparaten en hoe Ubuntu een deel van deze evolutie zou worden.

Voor niet-ingewijden die pas sinds kort Ubuntu gebruiken, verscheen Unity voor het eerst in de netbook-editie van versie 10.10, uitgebracht op 10 oktober 2010. Dat is geen grap. Ze hebben versie 10.10 uitgebracht op een datum die kan worden geschreven als 10.10.10.

Unity sprong in de mainstream toen Ubuntu 11.04 zijn officiële release had op 28 april 2011. Deze nieuwe, slanke desktopomgeving verving de oude GNOME-desktop, waardoor misschien wel de grootste schok in populariteit ontstond die het besturingssysteem in zijn korte geschiedenis heeft gekregen. (De eerste versie werd uitgebracht in 2005.)

Dit klinkt allemaal als een gekibbel in de war totdat je je realiseert dat de overgrote meerderheid van de mensen die Ubuntu gebruiken tegenwoordig volwassen zijn geworden met de Unity-desktop tijdens de populariteitstoename. Na de release van 11.04 werd Ubuntu een begrip vanwege de focus van Canonical op bruikbaarheid, met "Linux voor mensen" als het motto du jour.

De stopzetting van Unity betekent een verschuiving weg van de poging om de Linux-omgeving op meerdere apparaten te convergeren en op de wens om het besturingssysteem aan de ingesloten wereld aan te passen. Ubuntu's blog zelf (eerder gekoppeld) publiceerde in zijn aankondiging dat het zich meer zou willen concentreren op zijn huidige dominantie in zowel de IoT- als cloudmarkten waar het al een solide basis heeft. Dit was een direct gevolg van de minder dan optimale prestaties die Canonical op mobiel en tabletgebruik heeft gezien, waardoor Shuttleworth toegaf dat hij misplaatst was in zijn optimisme.

Hoe dit Ubuntu in de toekomst beïnvloedt

Met elke belangrijke beslissing die door een ontwikkelaar wordt genomen, is er altijd een mist van oorlog die ons verhindert om precies te zien hoe deze zal uitpakken. Als ik een voorspelling moet doen, is het dat veel mensen de omkering naar GNOME als een nadeel kunnen beschouwen.

In alle fora is er een aanzienlijke mate van dissidentie tegen de beslissing, waarbij een aantal mensen beweert dat Unity het meest bruikbaar was voor de twee desktopomgevingen. Whitson Gordon van Lifehacker smeekt om te verschillen, maar beweert uiteindelijk dat hij de voorkeur geeft aan GNOME vanwege zijn schone omgeving en extra functies.

De waarheid is dat het waarschijnlijk is dat Ubuntu geen gebruikers laat bloeden, en zelfs als mensen die GNOME niet leuk vinden toevallig een upgrade uitvoeren, kunnen ze eenvoudig migreren naar een andere desktopomgeving. Het kost maar een paar minuten om iemand te doen die relatief veel ervaring heeft met het besturingssysteem.

Natuurlijk kunnen sommige hardcore Unity-fans de Canonical-trein verlaten, omdat deze niet langer investeert in de ontwikkeling van de desktopomgeving, maar in dat geval is het zeer waarschijnlijk dat ze troost zoeken in andere populaire en zeer ondersteunde Linux-distributies zoals Linux Mint, die is ook gebaseerd op Ubuntu.

Wat ik met absolute zekerheid kan beweren, is dat het bedrijf meer inspanningen zal gaan leveren aan de ontwikkeling van zijn multi-platform "Core" -besturingssysteem, dat Shuttleworth in 2016 aanzienlijk op de Techsylvania-conferentie heeft bekeken.

Denk je dat Ubuntu de juiste beslissing neemt? Hoe is uw ervaring met de GNOME-desktopomgeving? Vertel ons in een reactie!