Medio december 2015 debatteerde de Europese Unie over een wet die elke adolescent onder de 16 jaar zou verbieden om sociale media te gebruiken zonder toestemming van hun ouders. Deze wettelijke bepaling zou vereisen dat Facebook, Twitter en andere sociale netwerken hun systemen zouden aanpassen om zich aan te passen aan de nieuwe normen voor online interactie binnen het Europese continent. Uiteindelijk verliet de wet op 18 december de wet niet en werd het besluit om een ​​leeftijdsgrens tussen 13 en 16 vast te stellen overgelaten aan elke lidstaat. Desondanks liet het debat velen zich afvragen of een leeftijdsgrens had moeten worden toegepast en waar die leeftijdsgrens zou moeten zijn.

Het argument voor een leeftijdsgrens

Sinds 2006 heeft Facebook een minimumleeftijd van 13 jaar vastgesteld voor het gebruik van haar diensten. De meeste sociale netwerken hebben deze standaard gevolgd en de wereld leefde nog lang en gelukkig. In de jaren 2010 ontstonden vragen over het vermeende gevaar van roofzuchtig gedrag van volwassenen bij adolescenten die deze netwerken gebruiken. Betrokken volwassenen beweren dat een minimumleeftijd moet worden vastgesteld omdat jongere adolescenten onvoldoende onderscheidingsvermogen uitoefenen als het gaat om menselijke interactie. Ze maken in wezen het argument dat tieners veel gevoeliger zijn voor de manipulatie van iemand die veel ouder is dan zij.

Het half december-voorstel van de Europese Unie leek te streven naar een uniform "digitaal leeftijd van instemming". In plaats van bovenstaande argumenten te gebruiken leek de wet zich echter zorgen te maken over de leeftijd waarop mensen moeten kunnen instemmen met het hebben van hun gegevens verwerkt. Het voorstel lijkt voort te komen uit een bezorgdheid dat adolescenten te jong zijn om de implicaties van gegevensbeveiliging en privacy te begrijpen wanneer zij ermee instemmen dat hun gegevens op enigerlei wijze worden gebruikt.

Argumenten tegen de minimumleeftijd

Uiteindelijk is de strijd om een ​​uniforme leeftijdsgrens in de Europese Unie verloren gegaan simpelweg omdat lidstaten geen overeenstemming konden bereiken. Dat betekent echter niet dat er in de eerste plaats geen legitieme argumenten tegen de wet bestaan.

Misschien wel het grootste argument tegen een minimumleeftijd op sociale media is dat hoewel mensen jonger dan 16 geen gegevensbeveiliging en privacyexperts zijn, dit niet noodzakelijk betekent dat hun ouders dat wel zijn. De wet maakt het indirecte vermoeden dat wanneer een persoon zijn 16e verjaardag bereikt, zij de implicaties begrijpen van het plaatsen van een genante selfie op het internet. De enorme hoeveelheid 30-plussers die dit elke dag doen, lijkt te verschillen.

De wet kan misschien zelfs een indirecte en onbedoelde bedreiging vormen voor zijn eigen intentie. Het gevoel van veiligheid dat ouders zouden voelen als ze denken dat hun kind pas op 16-jarige leeftijd toegang heeft tot sociale media, zou hen zelfgenoegzaam maken. Mettertijd zullen jongere adolescenten een manier vinden om de vereisten van sociale netwerken (die historisch moeilijk te handhaven zijn geweest) te vinden. Hierdoor wordt een omgeving gecreëerd waarin ouders zich nog minder bewust zijn van wat hun kinderen aan het doen zijn, waardoor de situatie verslechtert.

Aan de hand van deze informatie, aan welke kant staat u? Denkt u dat het stellen van een minimumleeftijd verstandig is? Zo ja, voor welke leeftijd moet dit worden vastgesteld en waarom? Vertel ons in een reactie!