Als u een smartphone bezit, is de kans groot dat er een chipset wordt gebruikt die is ontworpen door ARM Holdings. De architectuur is op unieke wijze afgestemd op het compacte karakter van mobiele apparaten - terwijl ze toch een grote hoeveelheid verwerkingskracht leveren. Al jaren is dit de standaard en iedereen was blij met de resultaten. Conventioneel ontwierp ARM mobiele processors terwijl Intel bezig was met het ontwerpen en bouwen van de nieuwste desktop- en laptopchips. De immense explosie van mobiele apparaten op de markt dwong Intel echter om zijn strategie te heroverwegen en zijn horizon te verbreden door zijn eigen mobiele chipset te creëren. Zal de veteraan desktophardware fabrikant daadwerkelijk in staat zijn om ARM te verslaan in zijn eigen spel?

Wat maakte ARM zo'n hit?

Om dieper op dit probleem in te gaan, moeten we ons eerst afvragen wat ARM heeft geholpen zijn plaats in de mobiele wereld te verstevigen. Beantwoord deze vraag en u zult zich realiseren waar Intel in de eerste plaats mee moet concurreren.

Allereerst was ARM altijd vooral gericht op het maken van processors die zeer weinig bedieningsvermogen vereisen. De GHz / watt-verhouding van een ARM-processor overtreft veruit alles wat je bij Intel voor je desktop kunt kopen. Bovendien is het bedrijfsmodel van ARM behoorlijk anders dan dat van Intel. Het maakt geen eigen processors, maar ontwerpt ze en behoudt de intellectuele eigendomsrechten voor elk product dat het maakt. Bedrijven zoals Qualcomm hebben rechten gekocht om het intellectuele eigendom van ARM te gebruiken en later verwerkers zoals de Snapdragon-serie. Wanneer mensen praten over processors met ARM-architectuur, zeggen ze dat deze CPU's letterlijk afgeleide zijn van ARM's ontwerpen.

Op dit moment heeft ARM het gemakkelijk. Smartphone-gebruikers doen geen dingen die de immense hoeveelheid kracht vereisen die een desktop nodig heeft om te tekenen. Veel van de apps zijn eenvoudig verkleinde minimalistische versies van hun pc-tegenhangers. De markt evolueert echter snel om de behoefte aan eenvoudige toepassingen te ontgroeien.

Waar Intel zijn plaats kan vinden

Er is een nieuwe vraag aan de horizon voor meer intelligente high-performance processoren die werken met een 64-bits register. Van Intel is bekend dat het precies zoiets oplevert. Vanwege zijn ervaring in high-performance computing, in combinatie met recente pogingen die het bedrijf heeft gedaan om de hoeveelheid stroomverbruik in hun nieuwere chips terug te dringen, kan Intel een kans krijgen om te concurreren met ARM op dit slagveld.

Tot nu toe heeft ARM 32-bit-processors ontworpen die prima presteerden op middentonen- en geavanceerde apparaten. Dat zal op een gegeven moment oud nieuws zijn. Het zal ofwel zijn spel moeten opvoeren of achterblijven in het voordeel van de nieuwe 14 nm Airmont-architectuurprocessors van Intel. Vergelijk dat eens met ARM's architectuur, waarvan de kleinste transistoren 28 nm meten.

Als je niet zeker bent van deze cijfers, laat me ze dan uitleggen: elke transistor in een CPU helpt hem taken uit te voeren en gegevens te verwerken. Een transistor wordt gemeten in nanometers, en hoe minder een meet, des te meer kan je in een CPU inpakken. In een bepaalde ruimte kan Intel twee keer zoveel transistors in zijn CPU's stoppen als ARM, wat betekent dat het twee maal de verwerkingskracht en prestaties in een processor van dezelfde grootte kan leveren.

Wordt ARM geleidelijk afgebouwd door Intel?

Niet noodzakelijk. Zelfs als Intel de wondermachine van het millennium produceert, heeft ARM nog steeds een plaats op de markt voor apparaten met een laag tot gemiddeld bereik. Ook maakt het bedrijf al aanzienlijke vooruitgang bij het verkrijgen van een 64-bit-processor. De eerste, de Cortex A53, is geen chip om op te scheppen, maar het zet ARM wel op de kaart voor wat betreft 64-bit chips. Het verwerkingsvermogen van de A53 is meer vergelijkbaar met de Cortex A9 dan met een van de latere en beter presterende chips, dus je voelt alleen een prestatieverbetering wanneer je toepassingen gebruikt die een 64-bits architectuur vereisen.

Dit alles vertaalt zich in het feit dat ARM zijn grip op Intel zou kunnen verliezen, maar het zal niet worden vernietigd. De focus op het leveren van low-cost computing zal op de lange termijn een goedmaker zijn.

Wat denk je?

Wordt Intel het volgende bijna-monopolie in geavanceerde SoC's voor smartphones en tablets? Of gaat ARM een manier vinden om uit de hachelijke situatie te verdwijnen? Laat ons je mening weten in een reactie hieronder!