Voor veel mensen die internet gebruiken in hun dagelijks leven, lijken acroniemen zoals ICANN en IANA buitenlands. Dit zijn de bestuursorganen die het beheer van alle domeinnamen en IP-adressen die wereldwijd geregistreerd en toegewezen zijn, beheren. Vanaf middernacht op 30 september 2016 hebben de Verenigde Staten afgezien van de controle over IANA aan ICANN en hebben ze effectief haar invloedrijke aandeel op internet opgegeven, zoals sommigen beweren. Natuurlijk zijn er een heleboel dingen te bespreken, vooral voor degenen onder u die onbekend zijn met deze afkortingen.

Wat is er gebeurd?

De Internet Assigned Numbers Authority (IANA) is een afdeling van de Internet Corporation for Assigned Names and Numbers (ICANN) die verantwoordelijk is voor de toewijzing van elke unieke naam en nummer dat wordt gebruikt om een ​​apparaat of server te identificeren die communiceert op het World Wide Web. Tot 30 september 2016 had ICANN beperkte zeggenschap over deze afdeling, op voorwaarde van een contract van het Amerikaanse ministerie van Handel. Vanaf die datum is de organisatie zonder winstoogmerk (technisch) vrij spel gegeven over IANA.

Hoewel IANA niet noodzakelijkerwijs "het internet" is, bezit het wel stewardship over uw IP-adres en eventuele domeinnamen voor websites die u bezit. De naam werd opgericht in 1988 (hier is het record) en de functies ervan werden in de jaren 70 geraadpleegd in de tijd dat internet grotendeels een overheidsproject was (ARPANET, het eerste computernetwerk).

Heeft dit betekent dat de VS niet langer controle over haar activa hebben?

Deze vraag is moeilijk te beantwoorden sinds de overdracht aan een non-profitorganisatie die actief is in Californië. Het is een privatisering van een in de VS gevestigde entiteit, maar de overheid heeft geen invloed meer op wat er met IANA gebeurt. Of u denkt dat dit een goede of een slechte zaak is, hangt ervan af of u een meer geglobaliseerd stakeholder-systeem wilt dat regelt hoe deze namen en nummers worden verspreid.

Wat de Pro-Transition-kant zegt

Mensen die de voorkeur geven aan de IANA-transitie doen dit meestal met de intentie van een geglobaliseerd multi-stakeholder-model van internet waar grootschalige innovatoren zoals Google meer zeggenschap hebben over het beheer ervan. Google's Senior VP - Kent Walker - heeft gezegd dat " het innovators en gebruikers een grotere rol zal geven bij het beheer van het wereldwijde internet. "Verderop in zijn verklaring zei hij dat het internet bestaat uit" bedrijven, activisten van maatschappelijke organisaties, technologen en onzelfzuchtige gebruikers over de hele wereld "en impliceerde dat we ervoor moeten zorgen dat" de juiste mensen "in een meer centrale positie worden geplaatst om doorgaan met de ontwikkeling ervan.

De internetvereniging - een lobbygroep met leden zoals Google, Amazon, Facebook en Twitter - woonde een last-minute hoorzitting bij om de overdracht te verdedigen.

Dit is niet iets nieuws. In 2013 hielden een aantal regeringsvertegenwoordigers, activisten en academici een vergadering, de 'Global Multistakeholder Meeting on the Future of Internet Governance', om de oprichting van een nieuwe internetgovernanceorganisatie te bespreken. Ondanks het falen van het plan, heeft het Witte Huis later aangekondigd dat het het contract met het ministerie van Handel zal laten aflopen, een gebeurtenis die uiteindelijk heeft geleid tot de overgang van IANA.

Wat de antitransitiekant zegt

Mensen tegen de overgang van IANA zullen vaak het feit citeren dat de status-quo toestaat dat het internet gedeeltelijk wordt verbonden met een regering die grondwettelijk gebonden is door een recht op vrijheid van meningsuiting. Zij zien de overgang als een afstandelijke benadering van internet die haar toekomst kwetsbaar kan maken voor overheidsorganisaties die deze waarden niet delen. Door de controle over unieke domeinnamen en nummers aan ICANN volledig over te dragen, vormt het een precedent dat het principe van een "open internet" zou kunnen minimaliseren. In 2012 hield de Internationale Telecommunicatie-Unie (ITU) van de VN een bijeenkomst in Dubai met verschillende regeringsleiders die ondertekende een bindende maatregel die een grote interesse toonde in het hebben van een groter aandeel van internet. Veel van de landen die deelnamen aan de conferentie voor internationale telecomregulering hadden of bleven wankele records met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting online (de lijst met ondertekenaars en niet-ondertekenaars is hier zichtbaar).

Hoewel het akkoord van de ITU weinig te maken heeft met de IANA-transitie, heeft het evenement zelf de wenkbrauwen van veel mensen verlaten vanwege het paradigma dat de tijdlijn als geheel vastlegt.

De afhaalmaaltijden

Hoe onzeker de toekomst ook mag lijken, zo gaat het vanaf het najaar van 2016: ICANN is een onafhankelijke non-profitorganisatie met als doel het beheer van IP-adressen en domeinnamen over de hele wereld. Het is niet noodzakelijkerwijs "het internet", noch is het een entiteit die zich zal bezighouden met de inhoud van wat wordt gehost op een bepaald IP-adres of domeinnaam. Google zou meer in staat zijn om die rol uit te voeren met een eigen zoekmachine (dat wil zeggen websites te laten vallen op de pagina's met zoekresultaten). En zelfs dan zijn er alternatieven. Het is twijfelachtig of de overdracht van de volledige autoriteit over IANA aan ICANN voorlopig een aanzienlijke bedreiging vormt voor de vrijheid van meningsuiting, en het lijkt er ook niet op dat dit noodzakelijkerwijs ten goede zou komen aan technologische giganten. Zoals het er nu uitziet na de beslissing die op 1 oktober 2016 werd genomen, werd het domeinnaamsysteem en de nummertoewijzing van het internet eenvoudigweg verplaatst naar een onafhankelijke entiteit van een afdeling van de Amerikaanse overheid. Desalniettemin moeten we allemaal ICANN in de gaten houden om ervoor te zorgen dat het zijn taak naar behoren vervult.

Wat denk je? Bent u pro of tegen de IANA-transitie? Vertel ons waarom in een reactie!