Op 9 mei 2016 verscheen er een rapport op Gizmodo dat onthulde dat Facebook-medewerkers het trending-feed "cureerden" door content te verwijderen die aantrekkelijk zou zijn voor politiek conservatieve leden van de site. Later in dezelfde maand kwamen grote spelers in de technologie-industrie vrijwillig overeen om de haatspraakregels van de EU te handhaven.

Poging om het internet te bewaken is niet langer een fenomeen dat voorkomt in een land ver weg van de Noord-Amerikaanse / Europese bubbel. Hoewel velen deze acties beschouwen als de vermindering van de vrijheid van meningsuiting van een persoon, is dit een discussie die het beste op een ander tijdstip in een andere context kan worden gevoerd. De vraag die ik wil beantwoorden, is of het praktisch is om te proberen een politietoespraak op internet te houden, ongeacht de vorm die dit soort actie kan aannemen.

Televisie en radio versus internet

Op radioband gebaseerde uitzendingen, zowel op televisie als op radio, vormden de belangrijkste vorm van entertainment en informatie in de periode waarin de meerderheid van het Oostblok onder verschillende vormen van autoritaire regimes viel. Ze waren relatief eenvoudig te bewapenen vanwege het feit dat elk kanaal al zijn inhoud in één enkele gestage stroom uitzond (Roemenië bijvoorbeeld, zond zijn inhoud via Televiziunea Român gedurende slechts twee uur van de dag gedurende de jaren '80). Natuurlijk waren er pogingen (met verschillende maten van succes) om in te breken in het IJzeren Gordijn door middel van projecten zoals Radio Free Europe, die westerse inhoud via verschillende frequenties in verschillende landen zou uitzenden. Maar voor het grootste deel hielden de regimes van Oost-Europa een relatief ironische greep op uitzendinhoud tot de burgerlijke onrust van de late jaren 80 en vroege jaren 90.

Het internet - in tegenstelling tot deze vormen van "infotainment" - heeft een breed scala aan websites, een geestdodend aantal netwerken en enorme oceanen van informatie die buiten het bereik van conventionele zoekmachines liggen. Pogingen om het internet te besturen in verschillende landen zijn grotendeels mislukt, omdat er veel manieren zijn waarop mensen de politieke barrières gemakkelijk konden omzeilen waardoor ze de buitenwereld niet konden bereiken. Ik zeg niet dat het onmogelijk is om het web te controleren, maar het heeft ongetwijfeld enorme kosten en zou nooit de voortdurende stroom van nieuwe oplossingen kunnen verklaren die zijn ontwikkeld door een leger programmeurs verspreid over verschillende continenten. Het was gemakkelijker om de inhoud te controleren toen er alleen een bekwame grafoloog nodig was om een ​​journalist te vangen met een geregistreerde schrijfmachine.

De Nuances verkennen

Hoewel het theoretisch mogelijk is Facebook's nieuwscollectie te vergelijken en de nieuwste zet van de EU om te beteugelen wat het definieert als haatdragende taal voor andere nationale pogingen om de vrije expressie op het web te beteugelen, is er een belangrijke onderscheidende factor tussen beide. Aan de ene kant hebben we particuliere bedrijven die zich massaal inzetten om bepaalde soorten spraak en inhoud te verwijderen. Aan de andere kant is er een staatseenheid die van boven naar beneden op individuele expressie botst. De reden waarom het belangrijk is om dit onderscheid te maken, is omdat Facebook, Microsoft, Google en Twitter alle particuliere entiteiten zijn die een overeenkomst sluiten zonder de kracht van de wet. Er zijn alternatieven voor al deze bedrijven, hoe impopulair ze ook zijn.

De Rundown

Het beteugelen en controleren van spraak is geen nieuw fenomeen. Het is al eens geprobeerd in de tijd dat radio en televisie de enige veelgebruikte media waren voor uitzendinformatie en amusement. Zelfs op eenvoudigere dagen, toen het controleren van telecommunicatie gemakkelijker was, vergde het nog enige inspanning om externe bronnen te onderdrukken (vooral op FM / AM-radio). In een tijdperk waarin het internet - met zijn talloze reeksen klieken, discussiefora, onlinepublicaties en een hele planeet van toeschouwers - de intermédiaire du jour is voor communicatie, toezicht houden op de inhoud ervan en wat mensen zien (dwz proberen om media te karteliseren) is een bijna onmogelijke taak.

Laat ons weten wat je gedachten hierover zijn. Is het internet de moeite waard om te polsen? Moet het worden gecontroleerd? Vertel ons in een reactie!