Toen Skype voor het eerst werd uitgebracht in 2003, verstoorde het de video- en VoIP-communicatiemarkt op zo'n manier dat het het idee mainstream maakte. Ondanks deze tractie, worstelt het in 2016 om marktaandeel te behouden naarmate zijn concurrenten meer functies en een hogere conferentiekwaliteit beginnen te bieden.

Maar als er een ding is dat een bedreiging vormde voor Skype's dominantie op de conferentiemarkt, was het feit dat mensen zich moesten registreren voor accounts om deel te nemen aan gesprekken. Rond 2013 begonnen er alternatieven te verschijnen die de basis begonnen te verkleinen, en we zien geen tekenen van vertraging op enig moment in de toekomst.

Ik ben van plan de vraag te beantwoorden waarom startups (en Skype) zich van dit model verwijderen en hoe beveiliging kan worden gegarandeerd, zelfs zonder formele authenticatie.

Hoe accounts communicatie belemmeren

Om iemand op internet te bereiken, moet je weten dat de persoon met wie je praat, is wie ze zeggen dat ze zijn. Ze hebben ook een duidelijk bewijs nodig dat jij jezelf bent. Dat is waarom we accounts hebben. Wanneer een account met de naam "Miguel Leiva-Gomez" je een instantbericht op een sociaal netwerk stuurt, weet je (ik elimineer de mogelijkheid van bedriegers) dat ik het ben.

Maar wat als je alleen op Twitter verschijnt en ik alleen op Facebook ben? De enige manier waarop we met elkaar kunnen communiceren in dit specifieke scenario is als ik een Twitter-account maak of als je er een op Facebook maakt.

We leven in een tijd waarin bijna elke persoon die op het internet surft ten minste één account heeft, zeker een die aan een e-mailadres is gekoppeld. In feite heeft de gemiddelde internetgebruiker meer dan 5 verschillende accounts om te beheren. Dit leidt tot een psychosociaal fenomeen dat bekend staat als 'accountmoeheid'.

Het is moeilijk om iemand te overtuigen om een ​​heel nieuw account te maken, gewoon om met iemand anders te praten, en dat is het dilemma dat diensten zoals Skype hebben gehad in de aanloop naar 2013 toen zelfs sociale netwerkservices zoals Facebook begonnen te spelen met het idee video op te nemen oproepen als onderdeel van hun berichtenfunctieset en Google experimenteerde met Hangouts. Die sites vereisten ook accounts, maar ze hadden al een groot deel van de internetgebruikers onder hun paraplu.

Om nog erger te maken, Google en Facebook hebben zich beziggehouden met een praktijk genaamd "federatie" waarin je die accounts als een "paspoort" kon gebruiken om in te loggen op andere sites. Hierdoor was al snel een van deze accounts (of beide) veel waardevoller dan alles wat Skype zou kunnen bieden aan degenen die hun services nog niet gebruiken.

Wat Skype erover heeft gedaan

Aangezien bijna elke internetgebruiker een account heeft op een ander communicatieplatform, is het moeilijk te rechtvaardigen dat er nog een andere vereist is voor een platform van een hoger niveau, zoals videoconferenties. Skype heeft uiteindelijk een pagina uit het Zoom.Us-boek gehaald en geen mensen meer nodig om een ​​account te hebben om deel te nemen aan een videoconferentie.

In plaats daarvan kunnen hosts een link naar hun gasten verzenden zodat ze meteen aan de vergadering kunnen deelnemen. Dit kan een geval van 'te weinig, te laat' zijn, maar er zijn veel alternatieven (zoals Zoom) die een veel rijkere aanbieding hebben gedaan met video van hogere kwaliteit met hetzelfde accountloze model voor gasten ingangen.

Hoewel Skype nog steeds een enorm gebruikersbestand heeft, en deze beweging heeft Microsoft mogelijk geholpen het vast te houden, zal deze stap alleen zeker geen duurzame groei garanderen.

Hoe zit het met de beveiliging?

Account-loze toegang (in theorie) betekent dat iedereen met de link naar uw videoconferentie het kan betreden en zich mogelijk als een van uw gasten kan voordoen. De meeste providers laten je mensen uit het gesprek schoppen als je ze niet wilt, maar je kunt waarschijnlijk wel zien hoe een open ruimte waar iedereen naar toe kan lopen je erg kwetsbaar zou maken.

Vergaderwachtwoorden en niet-statische conversie-ID's (een ID dat telkens verandert wanneer u een nieuwe convo start) zorgen ervoor dat elke conversatie die u hebt privé is, terwijl u het gemak behoudt om mensen binnen te laten zonder accounts op het platform te hoeven maken.

Uiteindelijk zullen we doorgaan met het zien van startups die proberen de effecten van accountvermoeidheid te consolideren, en aanbieders van videoconferenties zullen zich aan deze trend moeten aanpassen of het risico lopen de relevantie met nieuwe gebruikers te verliezen.

Welk model heeft jouw voorkeur? Vertel ons in een reactie!