Hoewel het mogelijk is om informatie te verkrijgen over schijfgebruik van de verschillende Linux-desktops, kunnen degenen die vertrouwd zijn met de opdrachtregel veel meer details krijgen met behulp van de df en du opdrachten. Met deze twee opdrachten kunt u niet alleen details ontdekken over de vrije ruimte op de gekoppelde bestandssystemen, maar kunt u ook de hoeveelheid ruimte zien die door individuele mappen wordt gebruikt.

df

De opdracht df toont het schijfruimtegebruik op alle momenteel aangekoppelde bestandssystemen. Dit is wat de uitvoer van het uitvoeren van de opdracht df zonder parameters eruit zou kunnen zien. Als de naam van een bestandssysteem wordt gebruikt als een argument (bijv. / Dev / sda1), wordt alleen de informatie voor dat bestandssysteem weergegeven:

De eerste kolom "Filesystem" geeft de naam van de opslag (bijv. / Dev / sda1) terwijl de tweede kolom de grootte van het bestandssysteem in Kilobytes toont. Evenzo laten de derde en vierde kolom zien hoeveel van het bestandssysteem wordt gebruikt en hoeveel gratis is, terwijl de voorlaatste kolom het gebruik als een percentage weergeeft. De laatste kolom "Mounted on" toont het pad waar het bestandssysteem was gemount. Als de grootte van het volume, de gebruikte hoeveelheid en de vrije ruimte in Kilobytes worden weergegeven, kan de uitvoer van df moeilijk leesbaar zijn. Gelukkig verandert de " -h " -optie de uitvoer in iets vriendelijks.

 df -h

Naast fysieke harde schijven geeft df ook een lijst met andere soorten gemount bestandssysteem, met name het udev bestandssysteem voor /dev en het tmpfs bestandssysteem voor /run en zijn submappen. Dit zijn bestandssystemen die in het geheugen worden uitgevoerd en deel uitmaken van de interne werking van Linux. Bijvoorbeeld, /run/lock is een plaats voor processen om vergrendelingsbestanden te maken (om ordelijke toegang tot bepaalde bronnen te garanderen), voor snelheid worden ze in het geheugen gemaakt in plaats van op een fysieke schijf. Op dezelfde manier maakt de Linux-apparaatbeheerder de speciale apparaatbestanden die nodig zijn voor de kernel in de /dev map.

Nog een paar bruikbare vlaggen voor df zijn " -T ", die een extra kolom aan de uitvoer zullen toevoegen met een lijst van het type van elk bestandssysteem, en " -l " die df dwingen om alleen de lokale bestandssystemen te tonen (dit betekent dat externe bestandssystemen gemount zijn via NFS of CIFS worden niet weergegeven).

du

Dit D isk U sage-commando (du) geeft aan hoeveel schijfruimte een map bezet. Als u bijvoorbeeld wilt zien hoeveel gegevens zich in de directory "Downloads" bevinden, typt u:

 du Downloads

De uitvoer ziet er ongeveer zo uit:

Gebruik voor een vriendelijkere uitvoer de optie " -h ":

 du -h Downloads

Het commando du duikt recursief door alle submappen en geeft de hoeveelheid gebruikte ruimte weer. Het totaal dat wordt weergegeven voor een bepaalde map is de ruimte die wordt gebruikt door de map zelf en eventuele submappen. In de bovenstaande voorbeelduitvoer neemt de directory Downloads / vendor dus 34 megabytes in beslag, waarvan de meeste te vinden is onder de directory vendor/qcom/hammerhead/proprietary .

Om de totale hoeveelheid gebruikte schijfruimte te achterhalen zonder de details van de verschillende submappen te zien, gebruikt u de parameter " -s ". In combinatie met " -h " ziet het commando er als volgt uit:

 du -hs Downloads

De parameter " -a " geeft de grootte van elk bestand in de map en zijn submappen weer. Dit is handig als u grote bestanden wilt vinden. De uitvoer van du kan in de sort van een piping worden weergegeven om een ​​geordende lijst met bestanden te geven:

 du -a Downloads / | sorteer -n

De parameter " -n " vertelt het sort om de eerste kolom met getallen in de uitvoer van du als een numerieke reeks te beschouwen.

Conclusie

De df en du commando's kunnen erg handig zijn voor het controleren van het schijfgebruik en voor het vinden van mappen en / of bestanden die veel ruimte innemen. Als een oefening, kijk of je de uitvoer van du in sort zodat de mappen geordend zijn op basis van gebruik.