Er was een tijd niet zo lang geleden toen internet fungeerde als een bastion van vrijheid. Hoewel het deze status heeft behouden, maken regeringen de weg vrij om te controleren wat er op het web wordt gedaan in de vorm van wetgeving die sommigen beschouwen als bedreigingen voor de vrijheid van meningsuiting en pers die het landschap zo lang hebben gedomineerd. Het lijkt erop dat er veel mensen op internet zijn die het gevoel hebben dat er vergelding moet zijn voor opmerkingen die hen beledigen. Het beste wat ze in dit soort situaties kunnen doen, is de eigenaar vragen de opmerking te verwijderen, een verzoek waar de eigenaar zich niet aan hoeft te houden. Een belangrijke beslissing van de Europese rechter zou dat allemaal kunnen veranderen.

Het dilemma

Een Estse nieuwswebsite plaatste in oktober 2014 een artikel over het besluit van een bedrijf om van veerbootroutes te veranderen. Het verhaal trok opmerkingen aan die het bedrijf beledigden en als reactie werd de nieuwsuitgever, Delfi, aangeklaagd. Delfi deed een beroep op het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, dat vond dat de beperkingen op de vrijheid van meningsuiting waarmee de uitgever wordt geconfronteerd, volkomen legitiem zijn. We hebben allemaal gehoord van bizarre gerechtelijke uitspraken, maar dit vonnis werd uitgesproken door een belangrijke Europese rechtbank, die een precedent schept voor toekomstige geschillen en mogelijke wetgeving.

Dit heeft ertoe geleid dat websites in Europa verantwoordelijk zijn voor de opmerkingen die op hen verschijnen, mochten deze opmerkingen iemand ooit beledigen. Critici noemen dit een belediging voor de vrijheid van meningsuiting. Het resultaat van dit historische vonnis maakt het moeilijk voor websites om een ​​dialoog te accepteren die de woede van bepaalde belangengroepen of bedrijven kan uitlokken.

Ondersteuning voor het vonnis komt van mensen op sociale mediasites zoals sommige gemeenschappen op Tumblr. Degenen die pleiten voor deze beperkingen zeggen dat het kan helpen een deel van de schade te verlichten die afkomstig is van spraak die als racistisch, incorrect of anderszins beledigend wordt geacht voor een bepaalde demografie.

Dit is misschien niet eens een kwestie van vrije meningsuiting

In plaats van dit te beschouwen als een kwestie van de vrijheid van meningsuiting, ben ik geneigd te geloven dat dit een kwestie is van persoonlijke verantwoordelijkheid. Elke persoon zou verantwoordelijk moeten zijn voor wat ze op internet zeggen. Door websites verantwoordelijk te maken voor opmerkingen, elimineren we de last van persoonlijke verantwoordelijkheid van commentatoren en wijzen we de vinger op een entiteit die, voor zover we weten, de mening van de personen die de opmerkingen hebben gemaakt niet deelt.

Wat websites betreft, was hun verantwoordelijkheid bij het vonnis ervoor te zorgen dat de lezers werden benaderd en materiaal dat door hen werd gepubliceerd geen wetten overtreedt. Het precedent dat door het vonnis is vastgesteld, maakt websites nu verantwoordelijk voor wat iemand zegt en kan sites - met name nieuwsuitgevers - aanmoedigen om hun opmerkingen volledig te sluiten om hun administratieve werklast te verminderen. Dit zou ook kunnen betekenen dat de toekomstige status-quo zou kunnen draaien rond de beperking van wat bepaalde groepen mensen kunnen zeggen.

Wat denk je? Vertel het ons in een reactie terwijl je het nog kunt!