Sinds zijn geboorte in 2006 heeft Twitter zijn gebruikersbestand snel uitgebreid tot een niveau dat het een soort van huishoudelijke naam is geworden. Het enige dat het meest in verband wordt gebracht met Twitter, is de limiet van 140 tekens, waardoor mensen alleen maar korte wazige opmerkingen kunnen maken over hun leven en de dingen om hen heen. Op 26 september 2017 heeft Twitter officieel aangekondigd dat het de tekenlimiet uitbreidt naar 280 voor talen met een hoog percentage van tweekleuren van 140 tekens (zoals het Engels). Was dit de juiste zet?

Waarom doet Twitter dit?

Bepaalde talen zijn gezegend met de mogelijkheid om een ​​grote hoeveelheid informatie uit te drukken in een zeer klein aantal tekens (zoals Japans en Koreaans). Latijnse talen, bijvoorbeeld, vereisen (meestal) meer karakters om dezelfde gedachte uit te drukken.

Twitter heeft vastgesteld dat slechts 0, 4% van de tweets in het Japans de limiet bereikt, terwijl 9% van de Engelse tweets doelbewust wordt ingekort om deze barrière te voorkomen. De meest creatieve 'tweeters' zullen uitdrukkingen als 'OK' tot 'K' en 'in het echte leven' tot 'irl' verkorten. Dit levert nog steeds problemen op voor mensen die hun gedachten niet in een ruimte van 140 tekens kunnen plaatsen. Immers, in het Engels is één zin gemiddeld twintig woorden. Elk woord is ongeveer 5, 5 tekens. Je kunt nauwelijks meer dan dat in een tweet passen.

Waarom de uitbreiding mogelijk helpt Twitter

Mensen die andere sociale mediaplatforms gebruiken, merken vaak dat ze vrijwel geen beperking hebben voor het aantal tekens dat ze in hun berichten kunnen invoegen. Dit is iets dat specifiek is voor Twitter en is een frustratie van gebruikers die uit andere ervaringen komen. Door het vermogen om iets meer dan een zin te typen, voelen ze zich beperkt tot het plaatsen van oppervlakkige blurbs met zeer weinig diepte. En ze zijn niet verkeerd.

Maar Twitter is ontworpen met kort proza ​​in gedachten. Natuurlijk, het heeft de capaciteit om veel meer personages op te slaan dan het doet, maar het zou zichzelf niet meer opzij zetten als microblogplatform als het dat deed. In plaats van de limiet tot 10000 te openen, zoals al in januari 2016 werd gemeld, besloot het om het volgende beste te doen: een limiet hebben die langere volledige zinnen mogelijk maakt, misschien zelfs twee. Dit zal een deel van de druk verlichten die Twitter-gebruikers het afgelopen decennium hebben ervaren.

Waarom het er niet toe doet

Wanneer je een aantrekkelijk stukje ruimte creëert, zal er altijd iemand zijn die het wil vullen. Het is een regel van de natuur. Zodra iedereen ontdekt dat ze 280 tekens kunnen typen, is dat precies wat ze zullen typen. Het is alsof je het snelwegverkeer in een bevolkte stad probeert te verlichten door de rijstroken te verdubbelen. Het kan misschien een paar dagen werken (misschien zelfs maanden, afhankelijk van hoe openbaar de aankondiging was), maar uiteindelijk kom je weer met auto's tegen elkaar aanrijden in bumper-tot-bumperverkeer helemaal opnieuw.

We kunnen op zijn minst verwachten dat meer ervaren Twitter-gebruikers meer ruimte hebben om hun gedachten coherenter te maken. Misschien zien we minder verkort schrijven als resultaat, hoewel ik denk dat mensen die gewoonlijk in verkorte tekst schrijven dit blijven doen, terwijl ze profiteren van de limiet van 280 tekens om nog meer te schrijven.

Wat zijn uw gedachten? Denk je dat Twitter gewoon hetzelfde zal zijn als altijd? Of zal dit een revolutie van beter proza ​​in tweets veroorzaken? Laat ons weten wat je denkt in een reactie!