Uniformiteit is voor sommige doeleinden essentieel. Universiteiten hebben opmaakvereisten tot regelafstand en lettertype-keuze. Het stereotiepe beeld van militaire documenten kenmerkt zich door een heel specifiek uiterlijk, met als uiteindelijk doel een zekere mate van consistentie te handhaven.

Het is geen verrassing dat lettertypen een grote rol spelen bij het geven van dit gevoel van uniformiteit. Over het algemeen kunnen lettertypen worden gegroepeerd in twee verschillende typen tekens: vaste breedte (of monospace) en variabele breedte.

Wat is een monospace-lettertype?

Op het meest basale niveau is een monospace-lettertype een lettertype waarin alle tekens dezelfde breedte en hoogte hebben. Dit heeft betrekking op het 'mono'-deel van de naam en is primair verantwoordelijk voor hun zeer consistente uiterlijk.

Beschouw de bovenstaande momentopname van het woord "Hallo" in Courier New. Let op hoe de letters naast elkaar staan, hun vorm en hun grootte.

Vergelijk het woord 'Hallo' wanneer het wordt weergegeven in Courier New met Calibri op dezelfde puntgrootte. De foto heeft dezelfde afmetingen als toen Courier New werd gebruikt, maar er is meer ruimte aan de rechterkant van het scherm.

In Calibri is de kleine "L" kleiner dan de kleine "E.". In Courier hebben beide dezelfde grootte, waarbij de 'L' een zeer verschillende vorm heeft om een ​​consistente grootte te behouden. Dit is in een notendop hoe monospace-lettertypen verschillen van die met variabele breedten.

Waarom worden ze gebruikt?

Bepaalde lettertypen hebben een monopolie op bepaalde doeleinden. We hebben al de aandacht gevestigd op het belang van lettertype-keuze in de academische wereld, waar Times New Roman de baas is. Het typische beeld van een film- of televisiescript vertoont overeenkomsten met die van militaire documenten, en in beide gevallen zijn de Courier-lettertypen van cruciaal belang.

Traditie is net zo goed onderdeel van de redenering als nut. Lettertypen zoals Courier, bijvoorbeeld, zijn de de facto keuze voor scenarioschrijvers. Hoewel het misschien een overblijfsel is uit het tijdperk van getypte scripts, heeft Courier ook een leuk trucje in petto: goed opgemaakt, is een A4-pagina ongeveer gelijk aan een minuut op het scherm.

Hoewel het nooit een perfecte 1: 1-verhouding zal zijn (beschrijving kan lijnen in beslag nemen terwijl het een seconde of twee schermtijd zou kunnen vergen, zoals te zien is in het "JFK" -script van Oliver Stone), is het een opmerkelijke bonus dat kan ook worden toegepast op andere monospace-lettertypen.

Voorbeelden

Er zijn talloze monospace-lettertypen opgenomen als standaard op computers en de Courier-familie is waarschijnlijk de meest bekende, zowel in Windows- als Mac OS X-systemen. We hebben eerder enkele lettertypen gedeeld die afwijken van de standaard uitstraling van Courier, maar er zijn er veel, veel meer, waaronder een 'sans'-variant van Courier Prime die nog steeds monospaceert. Een bijzonder interessante versie van monospace-lettertypen is Lekton, een lettertype dat in slechts acht uur is ontworpen en dat het lettertype dat op oude Olivetti-schrijfmachines wordt gebruikt, nabootst.

Hoewel typemachine-achtige lettertypen een prominent onderdeel zijn van het monospace-landschap, zijn er ook andere, inclusief lettertypen die zijn ontworpen voor niches. Inconsolata wordt gratis verspreid en wordt beschouwd als een aangename variant op Consolas van Microsoft, terwijl degenen onder u die Android vóór 4.0 gebruikten, waarschijnlijk Droid Sans en de bijbehorende DROPS SOS Mono herkennen. De Proggy-lettertypenreeks is ondertussen bedoeld voor programmeurs en programmeurs die kleine lettergroottes willen gebruiken terwijl ze de leesbaarheid behouden.