Op 7 maart 2018 namen de kiezers in Sierra Leone deel aan de allereerste op blockchain gebaseerde nationale verkiezing om te bepalen wie Ernest Bai Koroma als president van het land zou vervangen. Meer dan tweederde van de stemcentra gebruikte de nieuwe technologie, waardoor het de verkiezing was die het meest wijdverbreide gebruik van blockchain in de geschiedenis zag. Technologische evangelisten over de hele wereld prezen de maatregel en zeiden dat het meer transparantie en veiligheid aan het proces heeft gebracht, en de beweging is gevierd als een van de meest vooruitstrevende ideeën op het Afrikaanse continent.

We moeten ons echter één vraag stellen: biedt gewoon het gebruik van een blockchain om het stemproces aan te sturen echt een dergelijke veilige omgeving, of zal het hele ding feitelijk leiden tot de "zelfgenoegzaamheid van gemak" die tot nu toe erin geslaagd is om een ​​groot deel te vergiftigen van de technologie-industrie?

Kijken naar andere use cases

Als we een blik werpen in de blockchain-technologie, kunnen we al eerdere voorbeelden ervan zien gebruiken. We zullen twee voorbeelden bekijken: cryptocurrencies en landregistrars .

In de cryptocurrency wereld zien we de geboorte van de blockchain, een principe dat grotendeels nog steeds de ecosystemen regelt van alle alternatieve winkels van waarde gecreëerd sinds Bitcoin voor het eerst verscheen in 2009. Het moest een "onkraakbaar" wonder van technologie zijn dat niet kon niet worden aangepast, ongeacht hoeveel hackers het probeerden. De corruptie van een blockchain zou in theorie een hoeveelheid rekenkracht en middelen vereisen die geen enkele groep hackers realistisch zou kunnen bereiken.

Sinds ze hun debuut maakten, populariseerden ze het idee dat blockchains veilige manieren zijn om informatie op een gedecentraliseerde en onveranderlijke manier op te slaan. Helaas waren de applicaties rondom de blockchains niet zo veilig.

De Mt. Gox-incident in 2014 leidde tot een massale diefstal van Bitcoin. En net toen iedereen dacht dat het ergste achter de rug was, leed Coincheck, een andere Japanse beurs, in 2017 een aanval van een vergelijkbare omvang en verloor ongeveer een half miljard dollar aan Bitcoin.

Hackers hebben zelfs de portefeuille van individuen ondermijnd en ongestraft hun geld gestolen. Theoretisch gezien is de Bitcoin-blockchain zelf misschien nooit gehackt, maar dat betekent niet dat het Bitcoin-ecosysteem vrij was van geknoei.

Als we kijken naar landregistrars, zien we goede voorbeelden van blockchains die in Oekraïne, India en de Verenigde Arabische Emiraten worden gebruikt.

In al deze gevallen werden de grondregistrars naar de blockchain verplaatst om de corruptie te bestrijden die inherent is aan het gebruik van op papier gebaseerde systemen. In dit specifieke geval zijn alle systemen die de blockchain draaien eigendom van de staat.

De staat rekent erop dat landregistranten in Oekraïne niet ineens geïnteresseerd zullen zijn in het veranderen van het record voor één stuk onroerend goed in Lviv. Zelfs als het systeem onvolkomenheden en kwetsbaarheden zou hebben, werkt het beter dan het vorige papiersysteem.

Stemmen is een compleet ander beest

Hoewel we hebben gezien dat sommige state-georiënteerde blockchain-applicaties de kwaliteit van de services die overheidsinstanties bieden zeker kunnen verbeteren, is het geen gegeven dat de technologie met hetzelfde succesniveau in het verkiezingsproces kan worden geïmplementeerd. De belangrijkste reden hierachter is dat er gewoon teveel op het spel staat.

Politieke partijen kunnen in bepaalde districten meer invloed uitoefenen dan andere, waardoor mensen een oogje dichtknijpen voor corruptie, ongeacht welke technologische barrières er op hen worden uitgezet.

Zie het op deze manier: terwijl een blockchain zelf onveranderlijk is (tenzij je het natuurlijk veranderlijk maakt door je te bemoeien met de consensus, wat gemakkelijk is om te doen als meer dan de helft van de systemen van jou zijn), de machines die stemmen sturen naar de blockchain zijn nog steeds corrupt.

Dit wil niet zeggen dat blockchain-technologie geen nuttig hulpmiddel is bij het voorkomen van electorale corruptie; het zou niet de enige oplossing moeten zijn waar verkiezingscomités op vertrouwen om dit te doen.

Hoewel het tot op zekere hoogte transparantie en anonimiteit biedt, heeft een blockchain zelf geen invloed op wat er met stemmachines gebeurt.

Misschien wordt de naam van een specifieke kandidaat vetgedrukt weergegeven. Misschien zou de machine "ten onrechte" in jouw plaats stemmen. Dezelfde problemen die elektronische stemsystemen hebben geteisterd, kunnen nog steeds van invloed zijn op het stemmen in een blockchain. Uiteindelijk is het altijd van belang wie (of wat) de stemmen telt, en niet de technologie in het systeem.

Denkt u dat een op blockchain gebaseerde stemming voordelig zou zijn voor de huidige elektronische en op papier gebaseerde verkiezingen? Vertel ons wat je denkt in een reactie!