Elke Linux-gebruiker is op een gegeven moment nieuw geweest, en tenzij je een geschiedenis van UNIX-beheer hebt, was de overgang waarschijnlijk een beetje ontmoedigend. Veel mensen begonnen Linux te leren voordat sites zoals Google en StackExchange het gemakkelijk maakten om antwoorden te vinden, en uiteindelijk moesten ze alles in hun eentje uitvogelen. Hoewel dit onhandig is, kan deze aanpak je dwingen om jezelf uit te dagen en dingen over het systeem te leren waarvan je anders nooit zou ontdekken.

Gewoonlijk richten we ons hier bij MakeTechEasier op specifieke onderwerpen voor onze tutorials. Deze keer gaan we op een andere manier te werk en bieden we een overzicht op hoog niveau van een reeks stappen die zijn ontworpen om de vaardigheden van een Linux-beginner aan te scherpen en ze in een soort nerd te veranderen die voor het plezier een nieuwe kernel compileert.

Stap 1 - Installeer een "eenvoudige" Linux in echte partities

De kans is groot dat als je dit leest, je waarschijnlijk al een Linux hebt geïnstalleerd zoals Ubuntu of Fedora. Deze "desktop" Linux-systemen zijn speciaal ontworpen om zo eenvoudig mogelijk te installeren. Het is belangrijk om een ​​daadwerkelijke op partities gebaseerde installatie te doen (in tegenstelling tot een "virtuele" partitie zoals gedaan door Wubi), omdat dit u zal helpen de manier te begrijpen waarop de partities worden genoemd en het belang van een swappartitie.

Stap 2 - Leer het bestandssysteem

Dit is vooral belangrijk als u van Windows overstapt. Linux slaat geen programma's op zoals Windows dat doet. In Windows worden de bestanden van een programma normaal opgeslagen in (alsjeblieft) programma's, en dat omvat meestal ongeveer alles wat het programma nodig heeft. Linux neemt echter een benadering die wat gecompliceerder lijkt maar toch een aantal voordelen heeft.

Een Linux-pakket plaatst zijn uitvoerbare bestanden normaal gesproken op een locatie als / usr / bin, de configuratiebestanden in / etc en misschien de logbestanden in / var. Waarom de splitsing? Kortom, omdat dat een gebruiker of beheerder toestaat met groepen verwante bestanden te werken. Als u bijvoorbeeld uw besturingssysteem opnieuw wilt installeren, maar veel van uw apps hebben aangepaste configuraties, kunt u gewoon een back-up van uw / etc-directory maken en al uw configs worden opgeslagen. Je zou / var in zijn eigen partitie kunnen plaatsen, zodat logbestanden een harde limiet hebben voor de ruimte die ze kunnen innemen.

Voor gedetailleerde informatie over de Linux-bestandssysteemhiërarchie, bekijk deze geweldige gids van de mensen bij The Linux Documentation Project.

Stap 3 - Explore / proc

We hebben al eerder gezegd hoe nuttig het kan zijn om het speciale door Linux gecreëerde bestandssysteem te begrijpen / proc om dynamische systeeminformatie vast te houden. Proc is essentieel om Linux te begrijpen, omdat het je live feedback geeft over de status van je hardware en software.

Stap 4 - Stel een kernel samen

Dit is waar veel mensen een stap achteruit zetten en het gevoel hebben dat ze er niet klaar voor zijn. De eerlijke waarheid is dat het compileren van een aangepaste kernel niet zo ingewikkeld is als het klinkt. Meestal bestaat het proces uit een paar shell-commando's en een paar minuten lezen via selectievakjes. Vaak is het aanpassen van een kernel-build letterlijk net zo eenvoudig als bladeren door een lange lijst met opties en de opties kiezen die goed klinken. Bij veel opties hoort een aanbevolen instelling om u te helpen bij het kiezen van keuzes die u misschien nog niet kent.

Ubuntu biedt hier een uitstekende gids over dit onderwerp.

Stap 5 - Installeer Gentoo

Er zijn een paar bron-gebaseerde distributies die er zijn, en Gentoo is waarschijnlijk de bekendste onder hen. Waar jouw gemiddelde Linux zoals Ubuntu en Fedora pakketten zullen ophalen, haalt Gentoo alleen de broncode op en compileert die code in het eigenlijke programma. Deze benadering heeft een aantal voordelen (en nadelen), namelijk snelheid en flexibiliteit.

Gentoo-gebruikers stellen bepaalde vlaggen in voor het systeem dat onder andere het CPU-type van de machine specificeert. Wanneer een gebruiker een pakket aanvraagt, bijvoorbeeld Firefox, zal Gentoo's pakketbeheerder het Firefox-broncodepakket doorzoeken en de code downloaden. Het controleert de vlaggen van de gebruiker om informatie te krijgen en bouwt vervolgens het pakket dat specifiek is geoptimaliseerd voor die CPU.

Het Gentoo-installatieproces is niet eenvoudig. Het wordt gedaan via de opdrachtregel en bijna alles gebeurt handmatig, dus Gentoo biedt uitstekende installatiedocumentatie om je te helpen.

Stap 6 - Leer een scripttaal

Hoewel C meestal de voorkeurstaal is voor Linux-systeeminternals, zijn veel van de applicaties met elkaar verbonden door gebruik te maken van programmeer- en scriptingstalen op een hoger niveau, zoals Python en bash. Een van deze of beide leren kan ONMIDDELLIJK nuttig zijn voor het beheren en automatiseren van uw systeem.

Zo sprak ik gisteren bijvoorbeeld met een vriend die de opdracht had om de specificaties van honderden harde schijven in een bedrijfsnetwerk te verzamelen. Veel mensen slaakte een zucht, pakte een klembord en begon met het openen van machines. Deze vriend, die een Linux-geek was, sloeg in plaats daarvan een bash-script met 3 regels op dat de gegevens van de harde schijf voor het hele netwerk scande en de resultaten in seconden afdrukte.

Als u op zoek bent naar een plek om te beginnen met leren, heeft MTE een basisinleiding voor Python 3.

Stap 7 - Linux vanuit Scratch installeren

Je hebt misschien gemerkt in het gedeelte hierboven toen ik zei dat een Gentoo-installatie bijna alles handmatig doet. Haal het woord "bijna" eruit en je begint je een LFS-installatie voor te stellen. LFS is niet precies een distributie. Eigenlijk is het helemaal geen distributie. Het is een reeks instructies, een manier om elke ... single ... stuk ... van je Linux installatie rechtstreeks te bouwen vanuit broncode tarballs. Er is geen pakketbeheerder, geen installatieprogramma, geen nuttige hulpprogramma's. Je volgt gewoon de stappen om elk stuk op zijn plaats te zetten om een ​​opstartbaar systeem te maken.

De eerste keer dat ik LFS deed, kostte het me een solide week om het opstartbaar te krijgen. Met wat oefening en een snelle machine, kun je dat misschien een paar uur inkorten. LFS is niet voor diegene die geen sereniteit en geduld hebben, maar als je bereid bent om tijd en moeite te steken, is dit een van de meest lonende ervaringen die je op een pc kunt hebben.

Afbeelding tegoed: DebianAdmin.com